ردیابی و پیگیری حملات سایبری (Tracking and Tracing Cyber Attacks)

ردیابی و پیگیری حملات سایبری می‌تواند یک فرآیند پیچیده باشد که شامل روش‌ها و تکنولوژی‌های مختلفی می‌شود.

در ادامه، مراحل و روش‌های کلیدی معمولاً استفاده شده برای ردیابی و پیگیری حملات سایبری را بررسی می‌کنیم:

• نظارت بر سیستم‌ها: استفاده از سیستم‌های شناسایی نفوذ (IDS)، سیستم‌های پیشگیری از نفوذ (IPS)، فایروال‌ها و سایر ابزارهای امنیتی برای نظارت بر ترافیک شبکه و شناسایی فعالیت‌های مشکوک.

• تجزیه و تحلیل لاگ: تجزیه و تحلیل فایل‌های لاگ از منابع مختلف مانند سرورها، روترها، فایروال‌ها و برنامه‌ها برای شناسایی الگوها یا رویدادهای غیرعادی که ممکن است نشانگر یک حمله سایبری باشند.

• تحلیل کیفری: انجام تحلیل کیفری روی سیستم‌های مخترق برای جمع‌آوری شواهد، درک برداشت حمله و شناسایی تاکتیک‌ها، تکنیک‌ها و روش‌های حمله‌کننده.

• تجزیه و تحلیل ترافیک شبکه: بررسی ترافیک شبکه برای شناسایی نقصان‌ها، اتصالات غیرمعمول یا بارهای مخرب که نشانه‌های یک حمله سایبری می‌باشند. ابزارهایی مانند Wireshark برای تجزیه و تحلیل بسته‌ها استفاده می‌شوند.

• تشخیص و پاسخ به انتها (EDR): استفاده از راهکارهای EDR بر روی انتها برای نظارت و تجزیه و تحلیل فعالیت‌ها در دستگاه‌های فردی، امکان شناسایی زودهنگام رفتار مشکوک و بدافزار را فراهم می‌کند.

• اطلاعات تهدید: ادغام پیش‌بینی‌های تهدید و پایگاه‌های داده تهدید برای بروزرسانی در الگوهای حمله شناخته‌شده، نشانگرهای تخریب (IOCs) و تهدیدهای جدید، که در شناسایی و انتساب حملات سایبری کمک می‌کنند، استفاده می‌شوند.

• تله‌گاه‌ها و تکنولوژی‌های فریب: استفاده از تله‌گاه‌ها و تکنولوژی‌های فریب برای جلب حمله‌کنندگان به محیط‌های کنترل‌شده، جمع‌آوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل تاکتیک‌های آن‌ها بدون اینکه سیستم‌های واقعی را به خطر بیاندازند.

• همکاری و اشتراک اطلاعات: مشارکت در اشتراک اطلاعات و همکاری با سازمان‌های دیگر، تامین‌کنندگان امنیتی و نهادهای دولتی برای بهره‌گیری از دانش و منابع مشترک برای ردیابی و پیگیری حملات سایبری.

• تجزیه و تحلیل پا برهای دیجیتال: بررسی پا برهای دیجیتال حمله‌کنندگان، از جمله آدرس‌های IP، نام‌های دامنه و زیرساخت مورد استفاده در حمله، برای پیگیری به مبدأ آن‌ها و شناسایی نشانه‌های انتساب پتانسیلی.

• مشارکت قانونی و حضور نیروهای انتظامی: در مواردی که حملات سایبری جدی اتفاق می‌افتد، نیروهای انتظامی و مقامات قانونی را در تحقیقات، انتساب و ممکن است داوری متهمین سایبری دخالت کنید.

مهم است به یاد داشته باشید که انتساب به حملات سایبری به دلیل تکنیک‌هایی مانند جعل آدرس IP، سرورهای پروکسی و خدمات ناشناس کننده مانند Tor می‌تواند چالش‌بر باشد. بنابراین، ردیابی و پیگیری حملات سایبری معمولاً نیازمند ترکیبی از تخصص فنی، مهارت‌های تحقیقاتی و همکاری در زمینه‌های مختلف است.